Ανάρτηση θέλοντας και μη. Limited edition
Θα ξεκινήσω να γράφω λέγοντας πως «ναι» οι γονείς μου με έβγαλαν άτομο κακό, εκδικητικό και μνησίκακο. Καλώς λοιπόν ή κακώς μπλέχτηκες εσύ στο δρόμο μου, στη ζωή μου, τη δική μου και των φίλων μου. Και κάπως έτσι ήρθε η αρχή του τέλους. Αχ και αυτή η καθημερινή τριβή με ανθρώπους που έτρεφαν για σένα τα ίδια με ‘μενα συναισθήματα ξύπνησε ΤΗΝ ιδέα. Ξέρω, ξέρω αν δεν ξέρεις ακούγεται τόσο απεριόριστα μικρόψυχο. Ίσως μάλιστα να είναι μα αδιαφορώ.
Έτσι λοιπόν στήθηκε η παράσταση του αιώνα αυτή η «που-κανείς-δεν-θέλει-να-τελειώσει» ιστορία. Μα δεν φταίω κύριε πρόεδρε-διοικητά-σεβαστό δικαστήριο, ήταν θα έλεγα ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΩΤΕΡΑ ΒΙΑ. Ναι, ναι. Ωστόσο δυστυχώς, αργά ή γρήγορα θα τελείωνε. Και..κοίτα να δεις…ο πρίγκηπας του παραμυθιού σου σκορπίστηκε σε πολλά άλλα κομμάτια που το παραδέχεσαι ή όχι έγιναν ο χειρότερος εφιάλτης σου. Δεν καταλαβαίνεις; Ήταν αυτό ένα μάθημα ζωής για σένα.. Μια ευκαιρία για να δεις πως κουμάντο στη ζωή σου τελικά δεν κάνεις μονάχα εσύ, πως τελικά στη ζωή δεν θα περνάς με πράσινο/κόκκινο/πορτοκαλί αναλόγως με την καύλα σου –συγχωρήστε μου την έκφραση «όρεξη» εννοούσα!
Και τώρα με το ανεπανάληπτο -ομολογουμένως- επίπεδο σου, τύπου «sex and the city» και πολύ λέω και με τις εξίσου υψίστου επιπέδου κολλητές/φίλες/ξαδελφοκουνιάδες και όλο γενικότερα το κουνελοσόι σου κάθεστε και ξεκατινιάζεστε προετοιμάζοντας «την εκδίκηση της μελαχρινοξανθιάς»! «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΠΟΥ ΤΡΩΓΕΤΑΙ ΚΡΥΟ» μπρρρ ανατρίχιασα μπορώ να πω. Κράτα γέρα με το IQ χαρτοπετσέτας που διαθέτεις και τράβα στη γωνία να δεις…ερχόμαστε; Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν… Ναι…τελειώνουν…
…even though we can’t afford the sky is over…
ζητώ την επιείκεια σας, καληνύχτα
Θα ξεκινήσω να γράφω λέγοντας πως «ναι» οι γονείς μου με έβγαλαν άτομο κακό, εκδικητικό και μνησίκακο. Καλώς λοιπόν ή κακώς μπλέχτηκες εσύ στο δρόμο μου, στη ζωή μου, τη δική μου και των φίλων μου. Και κάπως έτσι ήρθε η αρχή του τέλους. Αχ και αυτή η καθημερινή τριβή με ανθρώπους που έτρεφαν για σένα τα ίδια με ‘μενα συναισθήματα ξύπνησε ΤΗΝ ιδέα. Ξέρω, ξέρω αν δεν ξέρεις ακούγεται τόσο απεριόριστα μικρόψυχο. Ίσως μάλιστα να είναι μα αδιαφορώ.
Έτσι λοιπόν στήθηκε η παράσταση του αιώνα αυτή η «που-κανείς-δεν-θέλει-να-τελειώσει» ιστορία. Μα δεν φταίω κύριε πρόεδρε-διοικητά-σεβαστό δικαστήριο, ήταν θα έλεγα ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΩΤΕΡΑ ΒΙΑ. Ναι, ναι. Ωστόσο δυστυχώς, αργά ή γρήγορα θα τελείωνε. Και..κοίτα να δεις…ο πρίγκηπας του παραμυθιού σου σκορπίστηκε σε πολλά άλλα κομμάτια που το παραδέχεσαι ή όχι έγιναν ο χειρότερος εφιάλτης σου. Δεν καταλαβαίνεις; Ήταν αυτό ένα μάθημα ζωής για σένα.. Μια ευκαιρία για να δεις πως κουμάντο στη ζωή σου τελικά δεν κάνεις μονάχα εσύ, πως τελικά στη ζωή δεν θα περνάς με πράσινο/κόκκινο/πορτοκαλί αναλόγως με την καύλα σου –συγχωρήστε μου την έκφραση «όρεξη» εννοούσα!
Και τώρα με το ανεπανάληπτο -ομολογουμένως- επίπεδο σου, τύπου «sex and the city» και πολύ λέω και με τις εξίσου υψίστου επιπέδου κολλητές/φίλες/ξαδελφοκουνιάδες και όλο γενικότερα το κουνελοσόι σου κάθεστε και ξεκατινιάζεστε προετοιμάζοντας «την εκδίκηση της μελαχρινοξανθιάς»! «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΠΟΥ ΤΡΩΓΕΤΑΙ ΚΡΥΟ» μπρρρ ανατρίχιασα μπορώ να πω. Κράτα γέρα με το IQ χαρτοπετσέτας που διαθέτεις και τράβα στη γωνία να δεις…ερχόμαστε; Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν… Ναι…τελειώνουν…
…even though we can’t afford the sky is over…
ζητώ την επιείκεια σας, καληνύχτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου